OPIEKA PSYCHOLOGICZNA W ŻŁOBKU „ZAGŁĘBIACZEK”
- Realizacja terapii zgodnej z zaleceniami zawartymi w opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka
- Przesiewowa diagnoza rozwoju i funkcjonowania dziecka
- Diagnoza rozwoju emocjonalnego
- Diagnoza i terapia ręki
- Pomoc i poradnictwo psychologiczne
METODY STOSOWANE W TERAPII
TERAPIA RĘKI
Problemy z motoryką małą mają swoje podłoże w:
- nieprawidłowym przystosowaniu posturalnym,
- niewłaściwym napięciu mięśniowym,
- osłabionych mechanizmach równoważnych,
- problemach z czuciem powierzchniowym,
- problemach z percepcją wzrokową,
- problemach z koordynacją wzrokowo-ruchową.
Dlatego praca nad trudnościami manualnymi dziecka skupia się na rozwijaniu prawidłowego funkcjonowania całego ciała, a nie tylko dłoni i ręki. Rozwój motoryki małej jest podstawą prawidłowego nabywania umiejętności samoobsługowych, rysowania, pisania i artykulacji oraz komunikacji.
Terapią ręki warto objąć dzieci, które:
- nie przepadają za rysowaniem,
- występują u nich trudności z lepieniem, cięciem, a w późniejszym okresie z wiązaniem sznurowadeł, czy zapinaniem guzików,
- niedokładnie i niewłaściwie odtwarzają i kreślą figury, elementy graficzne, szlaczki
- nieprawidłowo trzymają narzędzie pisarskie (kredkę, ołówek), nacisk na nie i na kartkę jest zbyt lekki lub zbyt mocny.
Niska sprawność ręki może być związana z:
- ogólną niską sprawnością ruchową dziecka,
- małą samodzielnością w rutynowych codziennych czynnościach samoobsługowych i w zabawie,
- nieprawidłową pozycją w czasie aktywności grafomotorycznej (siad, podparcie nóg, podpieranie się ręką), która powoduje nadmierną męczliwość i rozproszenie uwagi,
- nieprawidłową aktywnością łopatki, która przekłada się na niewłaściwą pracę ręki,
- zaburzeniami pracy układu dotykowego, co powoduje nieadekwatny uchwyt i nacisk narzędzia,
- problemami z percepcją wzrokową oraz kontrolą wzrokową wykonywanych czynności,
- trudnościami z koncentracją uwagi dowolnej,
- istnieniem przetrwałych odruchów niemowlęcych.
Profesjonalna diagnoza trudności, a następnie terapia, oparta na interesujących i odpowiednio dobranych zabawach i ćwiczeniach, usprawni rozwój dziecka w zakresie motoryki małej i grafomotoryki oraz wyeliminuje występujące problemy.
METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE
Główne założenia metody ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne, którego celem jest rozwój dziecka poprzez ruch, to:
Dzięki ćwiczeniom dziecko poznaje własne ciało, nabywa sprawność motoryczną oraz poczucie własnej siły i sprawności. W efekcie dziecko zdobywa zaufanie do siebie i zyskuje poczucie bezpieczeństwa. Zajęcia odbywają się w parach lub w grupie, a ćwiczenia są dla dzieci dużą atrakcją i doskonałą zabawą, która daje okazję do twórczego działania, pobudzając spontaniczną aktywność własną dziecka.
ARTETERAPIA
Arteterapia jest terapią przez sztukę. Obejmuje takie aktywności jak: rzeźba, malarstwo, taniec, śpiew. Dzięki tego rodzaju ekspresji łatwiej jest wyrażać swoje emocje i potrzeby. Jest również pomocna w rehabilitacji chorób fizycznych i somatycznych. Może być wykorzystywana do pracy z osobami w każdym wieku i stanie zdrowia.
SENSOPLASTYKA
Zajęcia sensoplastyczne kształtują samodzielność, wyobraźnię i kreatywność dzieci. W czasie zajęć uczestnicy doświadczają różnorodnych materiałów, faktur, kolorów, a odpowiednio przygotowana do pracy sala, pozwala na swobodne i kreatywne działania. Dzieci poznają kształty, struktury i konsystencje stosowanych produktów, które zawsze są w pełni naturalne i bezpieczne. Dzięki zajęciom pobudzana jest aktywność wszystkich zmysłów, praca na podłodze w wygodnych, przeznaczonych do ubrudzenia strojach, zapewnia swobodę ruchu i umożliwia spontaniczne zachowania. Każde dziecko pracuje i bawi się w swoim tempie tak, aby nic nie zakłóciło czasu na poznanie miejsca, materiałów i współuczestników. Nad bezpieczeństwem i komfortem aktywności czuwa wykwalifikowany trener Sensoplastyki.